Tong Lu

Klik hier voor de foto's van Tong Lu
Klik hier voor alle foto's

Dag allemaal!

Nadat vaders, moeders en Bram terug zijn gekeerd naar Nederland, is het leven hier weer op gang gekomen. Het is al een tijd geleden dat mijn weblog is upgedate met de leuke tijd die we met z’n vieren hebben gehad, tijd voor een nieuwe dus. Even terug naar een week of vier geleden. Deze weken stonden in het teken van het Nederlands elftal. Ook in Shanghai wordt het EK vol enthousiasme gevolgt en op dat we nederlanders zijn moet dit uitbundig in het oranje. Onze oranje pakken (van koninginnedag destijds) werden uit de kast gehaald en een stamkroeg werd uitgekozen. Het tijdstip waarop de wedstrijden van het Nederlandselftal werden gespeeld zorgde voor een nog mooiere ambiance. Om 2.00 uur de taxi in naar O’Malleys. Deze ierse pub is tijdens het EK omgetoverd tot voetbal bunker. Zowel op het overdekte terras, als in de tuin staan tv schermen, banken en stoelen. We hebben (in ieder geval drie, want laten we het niet over de laatste wedstrijd hebben) fantastische nachten meegemaakt! Met minimaal 150 Nederlanders was het elke keer weer feest. Op z’n hollands met vlaggen, bier en gezang. De wedstrijd tegen Frankrijk was het hoogtepunt. Fransen zijn de grootste bevolkingsgroep van niet-aziatische mensen in Shanghai en ook zij kozen massaal voor deze kroeg. 200 fransen en 200 Nederlanders tegen elkaar in en uiteindelijk 3-0 winnen haha. Jammer dat guus ons er (verdiend) uitknikkerde. Gelukkig is Lodewijk (de baas) ook helemaal voetbalgek en begonnen we de volgende dag een paar uurtjes later met werken.

Na het voetbal-gekkenhuis begon de regentijd. Van te voren dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen, maar niets was minderwaar. Drie weken lang heeft het bijna onophoudelijk geregend. Het vervelende daarvan is, is dat de temperatuur niet zakt. Ofwel een warme vochtige lucht, een graadje of 28 en het parapluutje op in de plens buien. Na drie weken stopte de regen abrupt en inmiddels is de zomer begonnen. Dagelijks een graadje of 38-40, blauwe lucht en een zonnetje. Door de smog, duizende airco’s aan huizen en uitlaatgassen is het vies benauwd. Maargoed, dat overleven we wel en binnen is het lekker koel met de airco aan.

Omdat Lena deze week is begonnen met haar Gmat-school (een internationaal toelatingsexamen) kunnen we helaas na mijn stage niet meer gaan reizen. Om toch even het vieze Shanghai te ontvluchten zijn we het afgelopen weekend er drie daagjes op uit geweest. Het chinese begrip van ‘vakantie’ blijkt toch iets anders te zijn dan het onze. Voor een kleine 70 euro p.p. konden we op een bus stappen die ons de komende drie dagen zou vervoeren. Alle entreegelden, hotelovernachtingen en twee keer lunch was inbegrepen dus we hoefden ons nergens zorgen over te maken.  Op vrijdag om 7 uur ’s ochtends vertrok het busje met 22 chinese reizigers  en een gekke hollander. Chinees reizen komt eigenlijk op een lange bustour neer waarbij geprobeerd wordt om in een zo kort mogelijke tijd, zoveel mogelijk te zien. Je wordt gedumpt bij een bezienswaardigheid, de vertrektijd wordt meegedeeld en vervolgens loop je achter de reislijer aan. Meestal is deze in het bezit van een of ander vlaggetje en een veel te harde schelle microfoon. Ook het gezelschap is vaak voorzien van een herkennings-item. Gelukkig kregen wij (maar) een speltje, want anderen waren minder gelukkig met bijvoorbeeld achterlijke hoedjes of afschuwelijke t-shirts. Kennelijk houden chinesen wel van zo’n soort tripje want bij iedere plek waar we uitstapte krioelde het van de bussen en mensen. Een goedlopende business waarbij ter plekke alles in het teken staat van verkopen. Zo was er zelfs midden in een grot een standje met souvenirs en etenswaar! Ik zal hieronder even proberen om een beknopte samenvatting te maken van de dingen die we gezien hebben. Zoiezo geven de foto’s een mooie indruk van hetgeen wat er te zien was. Nu ik de foto’s terug zie, blijkt dat het veel foto’s van de natuur zijn. Kennelijk heb ik het water, de frisse lucht en de bomen gemist!

Op vrijdagochtend ging de wekker om half zes. Een kort douche en nog even de laatste ding inpakken voordat we een taxi pakt naar hartje shanghai: het welbekende peoples square. Hier vertrekken iedere ochtend tientallen bussen opweg naar touristische bestemmingen. Een totale chaos waarbij honderden mensen een weg zoeken naar de juiste bus, die klaar staan in een totaal willekeurige volgorde. Hoewel we voor de zekerheid extra vroeg waren vertrokken van huis, vonden we onze bus (te herkennen aan een onlogisch nummer) betrekkelijk snel. De knusse, maar oncomfortabele bus bracht ons in drie uurtjes naar de eerste stop: de Grotten. Deze grotten staan bekend als een van de mooiste van China (tenminste dat zegt het bordje bij de ingang). Naar mijn idee kunnen ze niet tippen aan de grotten die ik in Frankrijk heb gezien, maar desondanks zeker de moeite waard. Ook de koelte onder de grond was zeer de moeite waard met de volle zon en minstens 40 graden buiten. In de grot was ook de stand te vinden waar ik het al eerder over had. Ongeveer halverwege stopt iedere groep mensen al starend naar een verkoopkraam. Verkopers prijzen hun producten, maar het merendeel verkiest een krukje om even tot rust te komen. Het flink doorstappen begint nu al zijn tol te eisen. Aan het einde van de tocht doemde tot mijn grote verbazing een twintig meter hoge tempel op! Kennelijk vonden de boedisten het nodig wederom een lelijk onnatuurlijk bouwwerk te plaatsen. Zoals bij iedere tempel die je ziet, grijpen ze deze gelegenheid weer aan om een gebedje te doen en wat kleine offers te brengen aan boedha. Na de grotavonturen vervolgde we onze weg naar een oud dorpje genaamd: Grandma’s village. In dit dorpje woont al sinds mensenheugenis een oma (verassend). In het dorpje zijn allerlei oud-chinese spelletjes te spelen, worden kleine voorstellingen gegeven en zijn lekkere drankjes te proeven. Veel tijd was er niet, want we werden verzocht na een klein uurtje bij de ingang terug te komen, op naar de volgende bestemming. Een klein uurtje rijden verderop werden we afgezet bij de rivier. Onderaan mochten we plaatsnemen op een vlot. Erg degelijk kwam het niet over: 10 met touw aan elkaar gebonden lange bamboe-stengels met daarop een tiental plastic stoeltjes. Met een reddingsvestje aan en netjes op de stoeltjes lieten we ons dor de stroming meevoeren. Gedurende de tocht werd ook duidelijk waarom men aan het begin waterpistolen verkocht. Jong en oud kwam helemaal los met dit speelgoed. Iedereen was druk in de weer elkaar nat te spuiten. Wie geen dekking vond onder een paraplu was de sjaak. Bijna alle vrouwen hebben trouwens een paraplu op, tegen de zon! Bruin worden is lelijk, hoe witter, hoe mooier! Terug in de bus werd ons (gelukkig) meegedeeld dat we bij ons hotel zouden worden afgezet. Even inchecken en eindelijk even douchen. Zo’n dagje toeren en zweten eist toch zijn tol! Het was dan ook een prima aanleiding om een massage op onze kamer te bestellen tegen, zeker voor maar 5 euro per uur(!). Er werd ons trouwens ook doodleuk vertelt dat we de volgende dag om tien voor zes (!!!!) werden opgehaald. Mijn idee van vakantie is iets anders. Maargoed, een beetje integreren kan geen kwaad.

Zoals gezegd waren we zaterdagochtend vroeg in de veren. Vanaf Tong Lu, de stad waar het hotel staat, was het ongeveer anderhalf uur rijden naar het ‘Thousand island lake’. Dit meer tussen de bergen telt ruim drieduizend eilandjes, waarvan er ongeveer duizend per bootje bereikbaar zijn.  In een grote ferry-achtig schip worden de groepen toeristen geloodst. De boot bracht ons naar de eerste eilandengroep die bezocht zou worden. Op de drie eilanden die met bruggen met elkaar verbonden zijn, werd de al-oude kunst van sloten nader toegelicht. Het grootste slot ter wereld is hier te vinden, een klein museum en echt miljoenen kleine slootjes met gegraveerde namen. Stelletjes hebben hier hun liefde bezegeld met een slot, zodat ze nooit meer uit elkaar gaan (hoe romatisch :S). Je word netjes over het eiland geleidt doordat er maar een weggetje is die kriskras over het eilandje gaat. Aan het einde konden we weer netjes op de volgende boot stappen. Op deze manier hebben we heel wat eilandjes gezien met allerlei verschillende dingen. We hebben bijvoorbeeld supergrote koi-karpers gezien. Bijna een meter lang (en dat is niet overdreven). Dit zal ook te maken hebben met de kwaliteit van het water. Het water is superschoon en helder. Het meer wordt ook gebruikt als waterbron voor drinkwater; het bekendste merk van China. Vandaag was het vooral genieten van de bergen, het water en de bossen. Het laatste eiland waar we werden afgezet was een berg met bovenop een uitkijktoren. Met een lift kon je omhoog gebracht worden, maar sportief als we waren zijn we lopend omhoog gegaan. Het bleek toch niet zo slim om te eigenwijs te zijn om niet voor 5 ipv 2,5 Yuan (0,45 ipv 0,2 e) water te kopen. Verstand op nul en doorlopen de trappen op bleek uiteindelijk heerlijk. Totaal bezweet kwamen we boven en genoten van super uitzicht. Je kijkt uit over een groot gedeelte van het meer en allerlei kleine berg-eilandjes die boven het water uitsteken. Hoe raar het ook klinkt, we voelden ons ondanks het zweet juist superschoon. Na vijf minuutjes boven zijn we weer naar beneden gelopen en op de boot gestapt. Tot slot hebben we samen met twee andere chinese meisjes van onze leeftijd, van de befaamde vissoep genoten. Heerlijk zoute soep met grote stukken verse vis.  Het was inmiddels een uurtje of drie toen we weer aan land gingen. Eventjes souvenirtjes kopen en hoppa de bus weer in. Een einde verderop konden we de bus weer verlaten en per boot verder gaan. We voeren tussen de bergen door zonder eng teken van leven. Midden tussen de bergen aan het meer heeft ruim tweehonderd jaar geleden een ambtenaar een huis laten bouwen. Wanneer je in China voor de regering werkt ben je binnen. Het is eigenlijk de creme a la creme omdat door corruptie alles voor elkaar te krijgen is. Burgers geven ambtenaren in alle vormen steekpenningen en vriendjespolitiek is aan de orde van de dag. Niet alleen toentertijd, maar ook nu nog steeds. Deze man was bijzonder omdat hij er genoeg van had! Uiterst ongebruikelijk nam hij ontslag, liet een huis bouwen midden in de natuur en leefde hier rustig zijn leventje. Regelmatig liet hij vrienden overkomen wat resulteerde in een interessante locatie vol met herinneringen aan het leven van deze man en zijn bezoekers. Dit was tevens de laatste activiteit van deze dag omdat de meeste mensen het genoeg vonden voor vandaag en een van de activiteiten wedr geschrapt. Om zeven uur kwamen we terug in ons hotel en zijn we er nog even uit geweest om te dineren. Wandelend de stad in kozen we een restaurant dat redelijk druk bezet was. Dit betekend meestal dat het ook goed is. Zoals gebruikelijk bestelde we een stuk of vijf gerechtjes. De porties waren veel te groot voor ons tweeen, maar het was echt verrukkelijk. Helemaal toen de rekening kwam: 3,5 euro per persoon en eten voor zes man! Zonde dat we het moesten laten staan. 

 De volgende ochtend vetrok de bus op een iets schappelijkere tijd: 8.30. Op deze afsluitende zondag stonden weer een drietal stops op het programma voordat we weer in Shanghai zouden aankomen. Allereerst werden we gedropt bij een perenkwekerij. Wel lachen om te zien hoe alle mensen uit de stad opkijken van het boeren leven. Je kon onbeperkt peren eten wat weer zorgde voor de nodige vitaminen! Daarna op een van de mooiste plekjes van deze reis geweest. Na een tochtje door een bamboe-bos zijn we kilometers met een beek stroomopwaarts gelopen. Over rotsen, touwbruggen etc. Helemaal bovenaan was een enorm stuwmeer. Iedereen was aan het pootje-baden en bij mij begon het te kriebelen om even een frisse duik te nemen. Tegen het negatieve advies van Lena is en onder luid gejuich van de chinesen ben ik maar in het water gesprongen. En wanneer er een schaap over de dam is.... Zo gebeurde het dat er al snel 8 chinesen in het water lagen. Het werd nog mooier toen een van de bewakers de hoek om kwam. Schreeuwend joeg hij on uit het water. Vooral ik had het gedaan: Want stel je voor dat ik als buitenlander verdronk, dan moesten zijn miljoenen betalen! Na de wandeltocht hebben we een eenvoudige lunch genuttigd. Gefrituurde net uitgebroedde vogeltjes waarvan je alleen de pootjes kunt opeten, omdat de organen binnenin niet zijn schoongemaakt. Wederom een toevoeging aan het lijstje. De laatste stop was een theehuis. Op deze locatie wordt in een enorm gebouw met ongeveer dertig kamertjes thee verkocht. De kwaliteit is er prima en de prijs erg aantrekkelijk door de massa-verkoop. Je wordt met dertig man in een kamertje gestopt en vervolgens worden twee soorten thee uitgedeeld om te proeven. Een leuk verkooppraat dametje erbij en het staat garand voor verkoop. Het specialisme in deze streek is bloemetjes thee, best lekker eigenlijk. Om half zeven kwamen we moe maar voldaan weer in de drukte van Shanghai aan.

De komende weken zijn er eigenlijk geen plannen. Deze week moet ik alles afronden op het werk omdat Lodewijk er een weekje uit gaat. Hij gaat even uitwaaien op Bali! Het zal dus een druk weekje zijn waarna ik aan mijn schoolopdrachten ga werken. Tussendoor maandags voetballen en misschien zelfs al wat gaan hardlopen voor volgend seizoen, hoewel dat niet optimaal is met 30 graden ’s ochtends en de vervuilde lucht. Ook kan ik volgende week mijn op maat gemaakte kashmir jas op gaan halen en wil ik nog even wat kleinigheidjes meenemen naar Nederland. Ik zal me dus zeker vermaken, hoewel het aftellen is begonnen.

Tot snel!